De panorama route

Gisteren was het een zeer lange en vermoeiende dag, vandaar dat ik vandaag pas iets over de panorama route op deze blog plaats.

We wilde vandaag vroeg vertrekken, maar de flora en fauna nodigde vooral Tim en mij uit om met de camera weer op pad te gaan. Wat een schitterende vogels, je komt ogen, en in ons geval, camera's te kort. We hebben onze gemeenschappelijke hobby ontdekt.

Dus inplaats van 08:00 uur te vertrekken, werd dit 09:00 uur, en dat uurtje kwamen we eigenlijk aan het einde van de dag tekort. Een goede leer voor de volgende keer . . .

De panorama route begint in Sabie, waar we aan de plaatselijke bevolking naar de Sabie Falls hebben gevraagd. Het is echter al zo'n tijd droog in Zuid-Afrika, dat deze waterval niet echt spectaculair blijkt te zijn, en we werden doorverwezen naar de Lone Creek Falls.

Dit was inderdaad een hoge en mooie waterval, waar Tim ook weer zijn fotografie skills heeft laten zien.

Vanuit daar zijn we naar ‘Gods Window’ gereden, waar het uitzicht adembenemend was. Gevolgd door een klim naar boven naar ‘Rain forest’, maar door de droogte was het daar behoorlijk opgedroogd.

De volgende stop was een klein restaurantje waar we iets wilde drinken. De omgeving was schitterend, maar de bediening duurde daar een eeuwigheid, en de koffie was niet te drinken.

Achteraf gezien, hadden we beter door kunnen rijden naar onze volgende bestemming.

Dit waren de ‘Luck Potholes’. Dit was erg leuk en mooi. De aapjes liepen op de parkeerplaats werkelijk om je heen, en ze vraten echt alles wat de mens achter liet.
De potholes waren schitterend om te zien, met de verschillende kleuren van het gesteente die door de aardlagen waren afgegeven.

Vanuit daar zijn we naar de ‘Drie rondavels’ gereden. Het was net op het nippertje dat we ons entreebewijs konden kopen, want de toegang sloot om 16:30 uur.

Door het late uur, hadden we het rijk voor ons alleen en de late middagzon kleurde het gebergte betoverend rood/oranje. Wat prachtig, en de foto’s geven hiervan nog maar een schijntje weer.

Rond 17:15 uur vertrokken we richting ons volgende verblijf, maar rond 18:00 uur was het al stikdonker.

De donkere bergpaden en het links rijden maakten dat het een inspannende reis werd naar het volgende verblijf.

Rond 19:15 uur kwamen we aan en zijn we zeer gastvrij ontvangen in ‘Sefapana Lodge’. Wat een aardige mensen, en wat een leuk gevoel voor humor.
Om 20:00 uur gingen we dineren en daarna zijn we snel ons mandje in gedoken, want de volgende morgen moesten we om 05:45 uur klaar staan voor onze full-day safari.